کسی انلاین هست میشه تمام ارا یه هارو توضیح بدین توروخداااا😭

وایسا اونایی ک یادمه رو بت بگم آرایه تکرار: وقتی یه کلمه چند بار تکرار بشه میشه آرایه تکرار مثل آرام آرام آرایه مراعات نظیر: وقتی چند کلمه که به هم ربط دارن پشت هم گفته بشه میشه آرایه مراعات نظیر مثل چمن گل درخت آرایه تضاد: وقتی دوتا کلمه باهم متضادن میشه آرایه تضاد مث تاریکی و روشنی آرایه کنایه: وقتی یه جمله گفته میشه که دوتا معنای دور و نزدیک داره و منظو گوینده معنای دور اون باشه میشه آرایه کنایه مثل فلانی در خانه اش همیشه باز است آرایه تشبیه: وقتی چیزی را به چیز دیگری با صفت تشبیه کنند میشه آرایه تشبیه که که ۵ تا بخش داره یکیش که اوناعم مشبه، مشبه به،وجه شبه،تشبیه،ادات تشبیه مثل بال های پروانه مانند رنگین کمان زیبا است ارایه تخلص: وقتی شاعری برای خودش اسم هنری انتخاب میکند و همان اسم را در شعر و اثر هایش به کار میبرد میشه آرایه تخلص همینا یادم بود ....

سلام واج آرایی به تکرار یک واج صامت یا مصوت در یک بیت یا عبارت گفته می‌شود به گونه‌ای که طنین آن در گوش بر جای بماند و باعث پیدایش موسیقی آوایی در آن بخش از سخن شود. سجع سجع به معنی اوردن کلمات هم وزن و قافیه در یک عبارت یا نوشته یا انشاء است اوردن سجع می‌تواند به بهتر شدن مطلب یا انشاء ما بسیار کمک کند جناس جناس یا همجنس‌سازی نزدیکی هرچه بیشتر واژه‌ها از نظر لفظی است. آرایه جناس به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: جناس تام و جناس ناقص. جناس تام در جناس تام، تمام صامت‌ها و مصوت‌های دو کلمه یکسان هستند، اما معنی آنها با یکدیگر متفاوت است. به عبارتی دیگر، واژگانی که دو بار در یک بیت یا عبارت به کار می‌روند و هر بار معنایی متفاوت از آنها برداشت می‌شود، متجانس‌اند. جناس غیر تام (ناقص) هر گاه دو واژه در یکی از موارد آوایی زیر با هم اختلافی جزیی داشته باشند و در یک بیت یا عبارت به کار روند؛ که انواع آن جناس ناقص، جناس زاید، جناس مذیّل، جناس مرکّب، جناس مفروق، جناس مقرون، جناس متشابه، جناس مطرّف، جناس خط، جناس لفظ و جناس مکرّر هستند که در مرور زمان به دلیل تقسیم بندی زیاد در حال کنار گذاشته شدن هستند. مراعات نظیر آوردن دو یا چند واژه در یک بیت یا عبارت که در خارج از آن بیت یا عبارت نیز رابطه‌ای آشنا و خاص میان آنها برقرار باشد تضاد هر گاه دو واژه با معنای متضاد در یک بیت یا عبارت به کار رود آرایه تضاد پدید می‌آید. متناقض نما (پارادوکس) هرگاه دو مفهوم متضاد را به هم نسبت دهیم یا آن دو را در یک چیز جمع کنیم، آرایهٔ متناقض‌نما شکل می‌گیرد و معمولاً معنایی عمیق و پرمغز در پسِ آن نهفته‌است. تلمیح هر گاه با شنیدن بیت یا عبارتی به یاد داستان و افسانه، رویدادی تاریخی و مذهبی یا آیه و حدیثی بیفتیم، بدون آنکه آن موضوع مستقیماً تعریف شده باشد، آن بیت یا عبارت دارای آرایه تلمیح است. تضمین هر گاه شاعر یا نویسنده‌ای، بخشی از نوشته فردی دیگر را در میان اثر خود جای دهد، آن شعر یا نوشته را تضمین نموده‌است. مبالغه هنگامی که شاعر یا نویسنده، صفتی را در فرد یا پدیده‌ای آنچنان برجسته نشان دهد که در عالم واقع امکان دستیابی به آن صفت در آن حد و اندازه وجود نداشته باشد، آرایه اغراق آفریده می‌شود. البته این ادعای غیر ممکن باید به گونه‌ای بیان شده باشد که باعث افزایش گیرایی سخن گردد وشعار گونه وغیر واقعی جلوه نکند. مثل هر گاه شاعر یا نویسنده درسخن خود از «ضرب‌المثلی» استفاده کند و یا بخشی از سخن او آنقدر معروف باشد که به عنوان ضرب‌المثل به کار رود؛ آن بخش از کلام، دارای آرایه ارسال المثل یا به اختصار، مثل است. پس، ارسال المثل عبارت است از: آوردن مطلبی حکیمانه در شعر، که نتیجه آن باعث آرایش کلام و تقویت بنیه سخن می‌شود. تمثیل هر گاه برای تاًیید یا روشن شدن مطلبی (معمولاً پیچیده) آن را به موضوعی ساده‌تر تشبیه کنیم یا برای اثبات موضوعی نمونه‌ای بیاوریم آرایه تمثیل را به کار گرفته‌ایم. تشبیه یعنی مانند کردن چیزی به چیز دیگر که به جهت داشتن صفت یا صفاتی با هم مشترک باشند. هر تشبیه دارای چهار رکن یا پایه است: ۱- مشبه: کلمه‌ای که آن را به کلمه‌ای دیگر تشبیه می‌کنیم. ۲- مشبه به: کلمه‌ای که کلمهٔ دیگر به آن تشبیه می‌شود. ۳- ادات تشبیه: کلمات یا واژه‌هایی هستند که نشان دهندهٔ پیوند شباهت می‌باشند و عبارتنداز: همچون، چون، مثل، مانند، به سان، شبیه، نظیر، همانند، به کردار و ... . ۴- وجه شبه: صفت یا ویژگی مشترک بین مشبه و مشبه به می‌باشد. (دلیل شباهت) مجاز به کار رفتن واژه‌ای به جای واژه دیگر مجاز نام دارد. هیچ‌گاه چنین امری ممکن نیست مگرآنکه میان آن دو واژه در خارج از کلام رابطه‌ای بر قرار باشد. برای مثال: آن قدر گرسنه‌ام که می‌توانم تمام ظرف را بخورم.تمام ظرف را بخورم مجاز از گرسنگس رابطه‌ای میان دو واژه‌ای ظرف و غذا در این عبارت است. استعاره هر گاه واژه‌ای به دلیل شباهتی که با واژه دیگر دارد به جای آن به کار رود استعاره پدید می‌آید.(همچنین بیان امری نا شناخته بر حسب امر شناخته شده)در واقع استعاره نوعی از تشبیه است که یکی از ادات تشبیه در ان ذکر نشده باشد (یا مشبه یا مشبه به ذکر نشده باشد) کنایه سخنی است که دو معنا دارد ونویسنده اغلب معنای دور آن را در نظر دارد. تشخیص هر گاه صفات انسان را به بی جان ربط بدیم از تشخیص استفاده کردیم حس آمیزی هر گاه موضوعی را که مربوط به یکی از حواس است. به چیزی نسبت دهیم که با ان حس قابل احساس نباشد، آرایه حس آمیزی آفریده می‌شود که در زبان روزمره نیز کم کاربرد نیست.